De Onafhankelijkheid
We zijn onafhankelijk, het is geen geheim, ons gedrag is het bewijs. Onafhankelijkheid bestuurt ons leven en onze relaties, ook met de mens. Er wordt wel eens gezegd dat hij niet de kat heeft gedomesticeerd, maar dat het tegenovergestelde gebeurde. Ik ben het liever eens. We accepteren de aanwezigheid van de mens, genieten en waarderen het (bijna altijd), maar we tonen hem nooit slaafsheid. We hebben geen meester in tegenstelling tot de hond, maar een metgezel.
We hebben de keuze gemaakt om de man te accepteren voor de vele voordelen die hij ons biedt (thuis, eten, genegenheid …) maar we behouden ons het recht voor om onze vrijheid terug te nemen.
Sterker nog, de meesten van ons hebben een onweerstaanbare drang om een of meerdere dagen te rennen. De gelukkigste, de best verzorgde zal de roep van de zee voelen. In een appartement, waar we nooit buiten zijn geweest, is deze behoefte zeldzamer, zelfs uitzonderlijk, bij gesteriliseerde katten. Maar als dit verlangen naar vrijheid wordt uitgedrukt, kan dat zijn door te miauwen voor de deur van de nachten
tijdens.
